Συνεισφέροντας στον Διάλογο για την Παιδεία...*

* του Μιχάλη Καραδημητρίου, Γραμματέα Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. Νοτίων Συνοικιών Ηρακλέιου Κρήτης

Μιλώντας κανείς για την Παιδεία σε κάθε επίπεδο, πρέπει να έχει απαντήσει στο θεμελιακό ερώτημα « τι κοινωνία θέλουμε;» για να συγκροτήσουμε το πλαίσιο της παιδείας που θα υπηρετήσει το ερώτημα συγκροτώντας την κοινωνία αυτή.

        Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στην γενιά μας και στις επόμενες γενιές να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που θα υπηρετεί συλλογικά τις ανάγκες της. Μια κοινωνία που θα στοχάζεται και θα δημιουργεί το φωτεινό αύριο. Μια κοινωνία ίσων ευκαιριών για όλους που δίνει ώθηση στην καινοτομία και τον νεωτερισμό. Μια κοινωνία που δεν περιθωριοποιεί και δεν διαχωρίζει αλλά ενώνει.

        Έχοντας ως αναμφισβήτητα δεδομένα το «σήμερα» τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την διαμορφωμένη πραγματικότητα. Η εξέλιξη της Τεχνολογίας, η παγκοσμιοποίηση της πληροφορίας και της γνώσης, η άρση στεγανών και συνόρων στην σκέψη των ανθρώπων μας φέρουν σε μια νέα πραγματικότητα. Και αυτή την πραγματικότητα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη.

        Κάθε μεταρρύθμιση δεν μπορεί να μένει μόνο στην «ρύθμιση» αλλά στο μετά, δηλαδή σε ένα μακρόπνοο σχέδιο υλοποίησης που θα έχει σαν αποτέλεσμα την ανατροπή του «χθες» με την ταυτόχρονη δημιουργία του νέου. Κάθε μεταρρύθμιση στον χώρο της Παιδείας είναι αναγκαία μεταρρύθμιση της ίδιας της κοινωνίας, έχοντας άμεση συσχέτιση με την παίδευση του ανθρώπου και την διαμόρφωση μιας ολόκληρης γενιάς.

        

Η ελληνική νεολαία στην εποχή της κρίσης – της αναζήτησης προοπτικής*

*Σταύρος Τασιόπουλος τελειόφοιτος Νομικής Κομοτηνής, μέλος Νεολαίας ΠΑΣΟΚ

Οι νέες ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις γίνονται στο όνομα της επιβίωσης από την κρίση και στο όνομα της υποτιθέμενης παροχής ευκαιριών και δυνατοτήτων στη νέα γενιά της χώρας ώστε αυτή να καταστεί παραγωγική και να μπορέσει να ξεφύγει από την ανεργία. Οι νέες ρυθμίσεις όμως δεν είναι ούτε τόσο νέες ούτε και γίνονται εξ αιτίας και μόνον της κρίσης στην οποία έχει εισέλθει το οικονομικό σύστημα της χώρας. Από το 1990 μέχρι σήμερα συνεχώς υπήρχαν προτάσεις για ελαστικότερες σχέσεις εργασίας για λιγότερη κοινωνική ασφάλιση με σκοπό τη μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας μέσα στην Ε.Ε. Στην Ελλάδα βέβαια του υπερδιογκωμένου δημόσιου τομέα το ζήτημα των εκπτώσεων στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα συνεχώς συνδέεται με την ανάγκη για εξίσωση του δημοσίου τομέα με τον ιδιωτικό σε μισθούς, ασφάλιση και παροχές. Βλέποντας ξανά τα τελευταία 20 χρόνια παρατηρούμε πως οι ρυθμίσεις του σήμερα αποτελούν σχέδια του χθες στο όνομα της προσαρμογής στην ενωποιημένη ευρώπη των αγορών σύμφωνα με τις συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισαβώνας για την πρόοδο της οικονομίας μέσω των καλύτερων προϋποθέσεων για ανταγωνιστικότητα. Έγιναν και προσπάθειες για αλλαγές που όμως απέτυχαν κάτω από το βάρος των πιέσεων των εργαζομένων.

Αυτό που καθιστά διαφορετική την κατάσταση σήμερα είναι η ανάγκη για τη διάσωση της οικονομίας της χώρας εν όψει πτώχευσης και η σαφέστατη κοινωνικοποίηση των χρεών ενός σπάταλου και μιζαδόρικου κράτους με την παράλληλη διαπίστωση της φαινομενικής λειτουργίας της αγοράς από το 2004 και έπειτα μέσω δανείων και πιστωτικών καρτών από τους καταναλωτές.

Όμως όταν τίθεται το ζήτημα πτώχευσης και κατάρρευσης ενός συγκεκριμένου μοντέλου λειτουργίας της οικονομίας και ανάπτυξης που κατ’ επέκτασιν σημαίνει την δυσλειτουργία όλης της κοινωνικής ζωής του λαού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αγορές και η οικονομία αφορούν έμψυχα όντα.

«Καλλικράτης» μια μεγάλη επανάσταση…*

* Προοδευτική Κίνηση Νέων Αριστερών

Σκιαγραφώντας σε λίγες γραμμές το σήμερα, σε μια εποχή σαν αυτή των ημερών μας, η ανάγκη για πρωτοβουλίες και δράσεις τείνει να γίνει η ενεργός δύναμη κάθε νέου ανθρώπου. Σε μια εποχή που η Κρίση την έκανε να μοιάζει σκοτεινή και μετέωρη, σε μια εποχή που όλα αλλάζουν γύρω μας με ταχύτητες φωτός, εμείς είμαστε εδώ πιστεύοντας ότι μπορεί να γίνει η μετάβαση στο νέο αύριο.

Σήμερα καλούμαστε να πάμε ένα βήμα μπροστά, αφήνοντας πίσω το χτες και όλα όσα πίκραναν την γενιά μας. Καλούμαστε να προχωρήσουμε σε μια νέα δυναμική μεταπολιτευτική περίοδο που θα οριοθετεί ένα νέο ιστορικό κύκλο δημιουργίας για την πατρίδα μας. Και ναι είναι η ώρα αυτή για να προχωρήσουμε, να κάνουμε μια νέα επανάσταση, μια νέα εσωτερική ανασυγκρότηση της ίδιας μας της δημοκρατίας, των θεσμών, του κράτους. Να γίνουμε εμείς οι χτίστες του δικού μας αύριο.

Σε αυτή την πορεία οι εκλογές της αυτοδιοίκησης σηματοδοτούν το εναρκτήριο λάκτισμα. Σηματοδοτούν την νέα πορεία, μια πορεία για ένα νέο κράτος που θα υπηρετεί τον πολίτη σε κάθε άκρη της χώρας, σε κάθε γειτονιά. Ένα κράτος δικαίου που θα σέβεται την ιδιαιτερότητα και θα ενισχύει την δημιουργικότητα. Με νέους θεσμούς και νέα εργαλεία πάμε μπροστά μέσα από τον «Καλλικράτη» , μέσα από ένα νέο μοντέλο αποκεντρωμένης διοίκησης, μέσα από ένα νέο μοντέλο δημοκρατικής και συμμετοχικής λειτουργίας του κράτους. Ήρθε η ώρα για τον μεγάλο όραμα του κινήματος μας, 36 χρόνια μετά ο «Δημοκρατικός προγραμματισμός» είναι κοντά μας.

Οι εκλογές της 7ης Νοεμβρίου δεν είναι μια απλή εκλογική διαδικασία, είναι μια πολιτική διαδικασία μείζονος σημασίας, που θα καταγράψει την δυναμική της νέας μας πορείας. Μια διαδικασία που θα θέσει τα θεμέλια για τον αναπτυξιακό δρόμο της πατρίδας σε κάθε περιφέρεια της. Μια διαδικασία που θα αναζωπυρώσει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου για την γρήγορη έξοδο από την σημερινή πολύπλευρη κρίση.